Leerstijl

Elk persoon heeft een eigen voorkeur voor een bepaalde manier van leren, je leerstijl. Door een aantal karaktereigenschappen wordt bepaald waarop een persoon zijn leertaken tot zich neemt en de stof verwerkt. Als leerlingen voor het eerst moeten gaan leren voor een toets experimenteren ze nog met verschillende manieren om de stof tot zich te nemen. De meest succesvolle tactiek, waarbij het beste cijfer wordt gehaald, past een leerling vaker toe. De leertechnieken die het minst succesvol zijn, past een leerling niet of minder vaak toe. De leerling heeft onbewust voorkeuren voor leerstijlen en ontwikkelt  bepaalde leergewoontes.

 

Jan Vermunt onderscheidt vier leerstijlen om leerstof eigen te maken.

Stijl 1: De reproductie stijl

De reproductie stijl is de eerste stijl van Vermunt en houdt in dat een leerling vooral leert door te stampen. Woordjes stampen, teksten stampen. De leerling herhaalt de stof letterlijk, tot hij het uit zijn hoofd kent.

 

Stijl 2: De betekenisgerichte stijl

Mensen die door de betekenisgerichte stijl leren, vinden het fijn om zelf hun leerproces te sturen. Ze leggen verbanden tussen de hoofdzaken en onderzoeken de standpunten. Ze vormen hun eigen mening en leren omdat ze er werkelijk geïnteresseerd in zijn.

 

Stijl 3: De toepassingsgerichte stijl

Leerlingen die de toepassingsgerichte stijl gebruiken, passen de stof toe door bijvoorbeeld opdrachten te maken. De leerling vindt het fijn om duidelijke informatie en voorbeelden te hebben. Daarnaast wil de leerling weten of de leerstof werkelijk toegepast moet worden in zijn toekomst. Ze kunnen zelf hun leerproces sturen, maar vinden het ook niet erg om te worden gestuurd door andere mensen of een programma. Deze mensen zijn toekomstgericht.

 

Stijl 4: De ongerichte leerstijl

Bij de ongerichte leerstijl weet de leerling niet zo goed hoe hij leerwerk moet aanpakken. De leerling weet ook niet welke leerstijl voor hem het beste werkt. Hij kan zichzelf niet goed sturen. Hij moet samenwerken om de leerstof tot zich te nemen.